از بازداشت ریگی تا مقاومت در رادیو
جشنواره فجر، بعد از ظهر سومین روز جشنواره، شلوغ ترین زمان خود را تجربه کرد. نمایش فیلم «روز صفر» که روایتی پر جاذبه از ماجرای به دام افتادن عبدالمالک ریگی است، توانست هم سالن های مرکز جشنواره را لبريز از جمعیت کند و هم تحسین اغلب کارشناسان و منتقدان را برانگیزد. 
به گزارش راهبرد معاصر، سومین روز از سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر، با نمایش فیلمی که به عملیات پیچیده تعقیب و بازداشت عبدالمالک ریگی می پردازد و همچنین نمایش اولین فیلم دفاع مقدسی جشنواره گرم تر از گذشته شد.
جشنواره فیلم فجر باز هم ثابت کرد که سینمای استراتژیک، موجب اعتبار و شکوه سینمای ایران می شود و حتی عامل جذب مخاطب از راه صحیح است.
همچنان که مرکز جشنواره فجر، بعد از ظهر سومین روز جشنواره، شلوغ ترین زمان خود را تجربه کرد. نمایش فیلم «روز صفر» که روایتی پر جاذبه از ماجرای به دام افتادن عبدالمالک ریگی است، توانست هم سالن های مرکز جشنواره را لبريز از جمعیت کند و هم تحسین اغلب کارشناسان و منتقدان را برانگیزد.
فیلم «روز صفر» اولین ساخته سعید ملکان و محصول سازمان اوج است که یک اثر استاندارد در حوزه سینمای استراتژیک محسوب می شود.
سعید ملکان در نشست پرسش و پاسخ این فیلم گفت: «تمام داستان این فیلم براساس واقعیت است. دوست داشتم آدم‌هایی که بدون اسم و گمنام برای امنیت کشورمان تلاش می‌کنند را روایت کنم. شخصی که در فیلم مامور امنیتی است نیز در پایان به زندگی در میان مردم برمی‌گردد و از آن‌ها طلبکار نیست.»
امیر جدیدی نیز در ارتباط با نقش مامور امنیتی که در فیلم ایفا کرد، گفت: «تمرین‌های زیادی را برای اسلحه دست گرفتن و اجرای این نقش داشتم. این کارکتر کاملا وطن‌پرست است و برای وطنش تلاش می‌کند. این فیلم بسیار سخت بود و تک تک اعضا فیلم در اجرای نقش‌ها موثر بودند.»
مسعود فراستی نیز درباره «روز صفر» گفت: «تبریک می‌گویم به سینمای ایران. به ملکان، سهیلی و تیم موسیقی فیلم تبریک می‌گویم. جدیدی در این نقش عالی ظاهر شد. این فیلم اندازه است و تکنیک دارد و افتخار می‌کنم حق مطلب ادا شده است. از نظر من بهترین فیلم جشنواره بود، البته با تدوین فیلم مشکل دارم که بعدا درباره آن صحبت خواهم کرد.»
دومین فیلم به نمایش درآمده در سومین روز جشنواره، باز هم اثری برای مخاطب خاص بود. فیلم «ابر بارانش گرفته» جدیدترین ساخته مجید برزگر، یک تقلید خام دستانه از روی فیلم های تارکوفسکی است که به خاطر صحنه های کشدار و فقدان داستان دراماتیک، مخاطب را به سختی با خودش همراه می کند. در نتیجه تعداد قابل توجهی از تماشاگران، همان اواسط فیلم، سالن را ترک می کنند.
اولین فیلم دفاع مقدسی در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر نیز رونمایی شد. «آبادان یازده ۶٠» به کارگردانی مهرداد خوشبخت براساس یک داستان واقعی، به بخشی از تاریخ مقاومت هشت ساله ما می پردازد. این فیلم درباره کارکنان رادیو آبادان است که در محاصره بعثی ها قرار می گیرند و تا آخرین نفس با دستان خالی مقاومت می کنند. با اینکه اغلب داستان فیلم در فضایی بسته در ساختمان رادیو رخ می دهد اما هیجان و پویایی لازم برای یک فیلم جنگی در آن تنیده شده است. «آبادان یازده ۶٠» گرچه فیلم متوسطی ارزیابی می شود، اما به خاطر نگاه نزدیک به واقع و تقویت روحیه ملی و همچنین ثبت گوشه ای از تاریخ جنگ تحمیلی و ایستادگی مردم ایران، قابل تحسین است.
اسامی بد و بی ارتباط فیلم ها
یکی از نکات قابل تامل در سی و هشتمین جشنواره فجر، رویکرد فیلمسازها به انتخاب اسامی عجیب و بعضا بی ارتباط با موضوع فیلم است. به طور مثال، نام فیلمی «عامه پسند» انتخاب شده، اما نامی فریبنده است چون این فیلم، ماهیتی معارض با یک فیلم عامه پسند دارد و هیچ ارتباطی نیز بین این عنوان و داستان یا محتوای فیلم نیز دیده نمی شود.
اسامی دیگری چون «قصیده گاو سفید»، «سه کام حبس»، «تومان»، «پوست»، «ابر بارانش گرفته»، «مغز استخوان» و... نشان می دهد که انتخاب اسم هم به دیگر مشکلات و کمبودهای سینمای ایران اضافه شده است.